در کوچه‌های فاصله

در کوچه‌های فاصله تنها نشسته‌ام

دور از شعاع گرم رخت، سرد و خسته‌ام

چشمم به جاده تا تو بیایی غروب شد

اما هنوز پنجره‌ها را نبسته‌ام

حس می‌کنم که بی تو، ترک می‌خورد دلم

حس می‌کنم که بی تو، غروری شکسته‌ام

هر شب نگین سبز قنوتم خیال توست

از هر چه غیر قبله چشمت گسسته‌ام

تا در نگاه مضطربت آه نشکفد

آرام بغض حنجره‌ام را شکسته‌ام

باشد! دوباره حرف، تو اما نگاه کن

اینجا در این کویر، چه تنها نشسته‌ام

سید مصطفی حسینی راد

==========