: ایرانیان و ظهور

تمام منابع حدیثى اتفاق نظر دارند كه اهالى شرق ( ایرانیان ) انقلاب مى كنند كه آن انقلاب ، راه را براى ظهور مهدى(علیه السلام) هموار مى كند . اینان « اصحاب رایات السود ; لشكرى با پرچم هاى سیاه » معرفى شده اند كه پیشاهنگان دولت مهدى و سرسپردگان حكومت اویند

منابع ما دو گروه دیگر از پیشگامان دولت مهدى را نام مى برد كه یكى یمنى ها و دیگرى انقلابیونى هستند كه بر ضد یهود فعالیت مى كنند ، كه پیش از ظهور امام به پا مى خیزند . در تفسیر این آیه « بعثنا علیكم عباداً لنا أولى بأس شدید » ( اسراء/5 ) . گفته شده است كه اینها گروهى هستند كه خدا آنها را پیش از خروج قائم برمى انگیزاند ، و هر جا كه دشمن آل محمد(صلى الله علیه وآله) را بیابند مى كشند . ( كافى 8/206 ) .

در تفسیر عیاشى  به نقل از صالح بن سهل آمده است كه ابوعبدالله(علیه السلام) در تفسیر آیه : « وقضینا إلى بنى اسرائیل فی الكتاب لتفسدن فی الأرض مرتین » (اسراء/آیه 4) فرمود : مقصود از دو بار فساد، كشتن على(علیه السلام) و ضربه زدن به حسن(علیه السلام) است . « ولتعلن علوّاً كبیراً » ( اسراء/4 ) سركشى بزرگ یعنى قتل حسین(علیه السلام) و « فإذا جاء وَعْد أولاهما » ( اسراء/5 ) یعنى وقتى خونخواهان و یاوران حسین(علیه السلام) بیایند . « بعثنا علیكم عباداً لنا أولى بأس شدید فجاسوا خلال الدیار» (اسراء/5) یعنى قومى را خدا پیش از خروج قائم برمى انگیزاند كه هرجا دشمن آل محمد(صلى الله علیه وآله) را بیابند ، مى سوزانند ! «وكان وعداً مفعولا» ( اسراء/5 ) یعنى این تهدید پیش از قیام قائم است و تحقق مى پذیرد « ثم رددناه لكم الكرة علیهم وأمددناكم بأموال وبنین وجعلناكم أكثر نفیراً » ( اسرا/6 ) یعنى با خروج امام حسین هنگام رجعت، همراه هفتاد مرد از یارانش، كه همراه امام كشته شدند ]دوباره شما را بر دشمنان چیره مى كنیم[. جهادگران كلاهخود طلایى بر سر دارند وهر كلاهخود دو رو دارد . به مردم خبر مى رسد كه امام حسین(علیه السلام) همراه یارانش خروج كرده است ، مبادا مؤمنان در این باره شك كنند ; بدانند كه او دجال و شیطان نیست ، بلكه امامى است كه در آن وقت پیش روى مردم ظاهر مى شود . وقتى مؤمنان مطمئن شدند كه ایشان امام حسین(علیه السلام)است ، دیگر در این باره شك نخواهند كرد . حجت قائم براى مردم ، از امام حسین(علیه السلام)پیام مى آورد و مؤمنان آن را خواهند پذیرفت . وقتى امام حجت از دنیا برود ، حسین(علیه السلام)او را غسل و كفن و حنوط مى كند و در قبر مى نهد ، چون امام را جز امام دفن نمى كند .

ابراهیم در حدیثش مى افزاید: سپس امام حسین(علیه السلام) مردم حكمرانى مى كند ، آن قدر زیاد كه ابروهایش چشمانش را بپوشاند !


ابان بن تغلب از امام صادق(علیه السلام) روایت كرده است : وقتى پرچم حق ظاهر شود ، اهل شرق و غرب آن را لعن و نفرین مى كنند ! مى دانى چرا ؟ عرض كردم : نه ، فرمود : به سبب برخورد نادرستى كه مردم از اهل بیت امام پیش از خروج ایشان مى بینند .

نعمانى از ابان بن تغلب و دراز منصور بن حازم ، روایت را نقل كرده و در آن آمده است: از ایشان پرسیدم : چرا پرچم حق را لعن مى كنند ؟ فرمود : به خاطر رفتارى كه از بنى هاشم مى بینند . ( به نقل از آن بحار 52/363 ) كه دلالت دارد اهل بیت امام ، یعنى بنى هاشم و پیروانش ، پیش از امام قیام مى كنند . صاحب كتاب یوم الخلاص ، حدیثى را نقل مى كند كه مى گوید : « یأتى ولله سیف مخترط ; در حالى امام مى آید كه خدا شمشیرى بلند همچون عمود دارد » كه پنج منبع براى آن بیان كرده است اما حدیثى در آنها نیافتیم ، بلكه موجود « ومعه سیف مخترط ; همراهش شمشیر بلند است » مى باشد كه در كتاب وى موارد مشابه دارد .

بنابراین احادیث «تمهید» ( پیشگامان مهدى ) سه گروهند : احادیث لشكرى با پرچم هاى سیاه ( رایات سود ) كه نزد شیعه و سنى مورد اجماع است ; احادیث دولت یمانى كه فقط در منابع ما ( شیعه ) آمده است ; احادیثى كه بیانگر ظهور پیشگامان پیش از ظهور امام است ، بى آنكه آنان را مشخص كند ، كه همخوان با كسانى است كه با یهود مى جنگند ، چون در تفسیر این آیه آمده اند : «بعثنا علیكم عباداً لنا » ( اسراء/5 ) .

احادیث شریف ، زمان قیام دولت یمنى ها را مشخص كرده و آن را در سال ظهور مهدى(علیه السلام) همزمان با خروج سفیانى ، دشمن مهدى در سرزمین هاى شام ، مى داند .

اما زمان برپایى دولت ایرانیان ، پیش از این بوده است اینها نخستین گروه پیشرو هستند اما قیام شان براى یارى امام ، در سال ظهور خواهد بود . ترجیحاً باید گفت : آغاز حركت و فعالیت شان به دست مردى از قم است .

امام كاظم(علیه السلام) فرمود : مردى از قم ، مردم را به حق فرا مى خواند . پیرامونش گروهى گرد مى آیند كه دل هایشان مانند پاره هاى آهن است . توفان هاى وزنده ، آنان را نمى لرزاند و از جنگ خسته نشده و نمى هراسند . به خدا توكل كرده و عاقبت از آنِ پارسایان است ( بحار 57/215 ) .

روایت نمى گوید كه مردى كه به او بشارت داده شده ، چه زمان مى آید و مناسبت فرمایش امام چه بوده است ، روایت مُرسَل است اما قوّت روایت ، آن است كه از كتاب تاریخ قم ، نوشته اشعرى در سال 378 هجرى است .

از حدیث صحیح امام باقر(علیه السلام) درباره انقلاب اهل مشرق فهمیده مى شود كه قیام ایرانیان پنج مرحله دارد ، كه آخرین آن ، قیام براى یارى امام(علیه السلام) در سال ظهور است . احادیث سنى و شیعه ، ظهور دو شخصیت را بیان مى دارد : یكى سید خراسانى ، و دیگرى رهبر نیروهاى امام ( شعیب بن صالح یا صالح بن شعیب ) .

منابع ما فاصله بین ظهور این دو و ظهور امام(علیه السلام) را مشخص نمى كند ، اما منابع سنى مى گوید كه آن دو ، شش سال پیش از ظهور امام مى آیند.

در فتن ابن حماد  به نقل از محمد بن حنفیه(رحمه الله) آمده است :

پرچم هاى سیاه سپاه بنى عباس نمودار مى شود ، سپس پرچم هاى سیاه دیگرى از خراسان پدیدار مى گردد كه افرادش كلاه سیاه بر سر دارند و لباس شان سفید است . پیشاپیش اینها مردى است كه بدو شعیب بن صالح یا صالح بن شعیب مى گویند و از بنى تمیم است . یاران سفیانى را شكست مى دهند تا در بیت المقدس پیاده شوند و زمینه حكومت مهدى را هموار كنند . سیصد نفر از شام به او یارى مى رسانند . بین خروج وى تا وقتى كه كار را به مهدى واگذارد ، 72 ماه فاصله هست .

در  با همان سند ، این نص آمده است : بین خروج پرچم هاى سیاه از خراسان و شعیب بن صالح تا خروج مهدى و واگذارى كار به امام 72 ماه فاصله هست .

در  از محمد بن حنفیه ابو القاسم آمده است : بین خروج پرچم هاى سیاه از خراسان و شعیب بن صالح با خروج مهدى و این كه كار در دست مهدى قرار گیرد ، ماه فاصله هست .

در به گونه روایت نخست ابن حماد به اختصار و در مسند الجامع  به نقل از ابو هریره آمده است كه رسول خدا فرمود : سپاهى از خراسان با پرچم هاى سیاه مى آید كه چیزى جلودار آنها نیست ، تا پرچم ها در «الیاء» (= قدس) برافراشته شوند .

الغیبه نعمانى  از ابن ابى نصر آورده است كه ابوالحسن الرضا(علیه السلام) فرمود : پیش از ظهور ، سفیانى و یمانى و مروانى و شعیب بن صالح مى آیند ، پس چگونه از این و آن نام مى برند ؟! 

روایات صحیح منابع ما دلالت دارند كه جنبش سید خراسانى و شعیب ( كه پرچم را به امام(علیه السلام) تسلیم مى كنند ) همزمان با ظهور یمانى و سفیانى است . مانند روایت در نعمانى  از ابو بصیر از ابو جعفر(علیه السلام) است كه در حدیثى طولانى ، تعدادى از رخدادها و نشانه هاى آن بیان شده و فرموده است : خروج سفیانى و یمانى و خراسانى در یك سال ، یك ماه و یك روز است . ترتیب آن مانند دانه هاى تسبیح است در پى همدیگرند ، سپس گرفتارى ها از هر سو خواهد آمد. واى بر كسانى كه با اینها مخالفت كنند ! میان پرچم ها پرچمى هدایت كننده تر از پرچم یمانى نیست . پرچم هدایت است ; چون به صاحب الامر و امامتان مى خواند .
----------------------------------
http://7soshiant7.mihanblog.com/post/428
-----------------------
طبقه بندی: مهدویت، 
برچسب ها: ایرانیان و ظهور،   
------------------------